Logica

‘Logica.’ Het woord valt hem binnen als hij onder de douche staat. Zojuist heeft het huidige doel van zijn bestaan hem volkomen verrast. Ze durft de trap niet op en hij vindt dat prima. Een hond heeft in slaapkamers niets te zoeken dus toen de hond drie treden de trap omhoog geklommen was en geen stap meer voor- of achterwaarts durfde te zetten, heeft hij haar, met een kleine preek, weer op vaste grond gezet. Dat doet ze vast geen tweede keer. Mis. Terwijl hij wat kleren opruimt en nieuwe uitzoekt om zo aan te trekken, is de dame toch de trap opgeklommen. Hij loopt de badkamer in en ziet nog net dat de trut daar in een houding en vooral met een blik van ‘ik laat het lekker lopen’ op de badmat zit.

Zucht.

Zo stoer als ze omhoog geklommen moet zijn zo angstig, nee schijterig, gaat ze naar beneden. Natuurlijk helpen de mopperende woorden ook niet echt maar wie A zegt en P doet, moet ook maar leren dat B een logisch vervolg is.

Die logica is er overigens niet. De eerste keer dat ze de stofzuiger in werking zag, zat ze, met de oortjes gespitst, vanuit haar bench het ding te bekijken. Ze zei verder geen boe of bah. De volgende dag kwam ze dat ding weer tegen. Het stond geparkeerd in de woonkamer en ze was er al tientallen keren langs gelopen. Plotseling leek zij zich iets te herinneren en durfde ze er tegen te schelden. Vanaf gepaste afstand maar toch, ze durfde het. Logisch? Voor haar misschien wel. Voor hem niet.
Nog een voorbeeld?

Oud en nieuw nadert en uit ervaring weet hij dat deze happening ook hier met wat knalwerk gevierd gaat worden. Ter voorbereiding op dit feit leek het hem een goed idee om een filmpje op YouTube te zoeken met vuurwerkherrie. Die zijn er! Zelfs speciaal voor honden. Hij draait het filmpje af en zet het geluid vol aan. De buren komen de straat op, bellen aan en vragen of het niet wat vroeg is voor dit gedoe. De hond geeft geen krimp. Later die avond neemt hij haar mee naar buiten en weigert ze nog één stap te zetten. De veldkei die de hoek van de straat markeert en daar waarschijnlijk al ligt vanaf het moment dat dit dorp uit het veen getrokken is, blijkt een levensgevaarlijk object te zijn geworden. Waar is hier de logica?

Hij hoort haar piepen. Als hij gaat kijken wat er aan de hand is blijkt de drinkbak onbereikbaar geworden. Die staat in de keuken en o lieve deugd, daar staat ook de stofzuiger.
Zijn hond is gewoon een trutje. Gelukkig wel een lief trutje.

©peter gortworst / dec 2017