Wachten

Het nu telt even niet omdat er in de toekomst grote dingen gaan gebeuren en dat maakt wachten een opmaat, een voorbereiding op dat wat komen gaat. Dan is het geen wachten op het onverwachte maar een, misschien wel langverwachte, vervulling van grote verwachtingen.

Dit is een citaat uit het boek ‘De glimlachende dode’. Ja, inderdaad, het boek waarop jij smachtend op wacht, dat zeer waarschijnlijk het eerste is waar je aan denkt bij het ontwaken en dat gedurende de dag als een nieuwe verliefdheid jouw doen en laten overheerst.

Ik leef met je mee. Als geen ander weet ik hoe ‘wachten op’ voelt. Nu zijn er vele soorten van wachten. Je kan bijvoorbeeld wachten op de grote klap als je in Los Angeles woont, in de file, op het openbaar vervoer of je kan er op wachten dat iets helemaal fout gaat. Gelukkig zijn er ook mooie dingen waar je op kan wachten. De uitreiking van een diploma, het begin van de vakantie, het moment dat je met een nieuwe baan kan beginnen, de dag dat je jouw nieuwe pup kan halen, het moment dat je elkaar weer ziet of het einde van de laatste correcties van je boek.

Vervelend is het wachten als je niet weet wanneer jouw verwachting in vervulling gaat. En zoals bij enkele stoplichten een zichtbaar tijdklokje gaat lopen welke aangeeft hoe lang je nog stilstaat, hoop ik dat dit epistel je helpt om de tijd tot de verschijning van het boek, te overzien.

Soms kan je het wachten bekorten maar dat is niet altijd het beste wat je kan doen. Een rood licht negeren omdat het te lang duurt, kan een langdurige ziekenhuisopname tot gevolg hebben. Zo zal ik de aller, allerlaatste zijn die de mensen die nu aan mijn boek werken te bewegen om haast te maken. Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt al is het alleen maar om de wetenschap dat werk dat met veel liefde en geduld gedaan wordt, zich uiteindelijk loont.

De onovertrefbare correctrice die het boek naspeurt op onduidelijkheden, niet logische zaken en mogelijke verbeteringen is aan de laatste 20 hoofdstukken bezig. Het resultaat van haar arbeid is een veel beter boek met één extra hoofdstuk en tot nu toe zo’n 15 extra bladzijden. Wanneer zij klaar is gaat het naar een fantastische correctrice die het geheel door loopt op taalfouten. Nadat deze verwerkt zijn is het klaar. En dan! Dan kan het gedrukt worden en zijn jullie eindelijk aan de beurt.

Uit de reacties die ik tot nu toe krijg maak ik op dat het een goed boek wordt. ‘Aan het eind moest ik wel even slikken,’ onthulde een proeflezer mij. ‘Ik moest blijven lezen. Ik wilde weten hoe de afloop zou lopen,’ liet een ander weten. Eén redelijk onbekende man legde, nadat ik wat over het boek vertelde, spontaan geld op tafel en ik moest het boek maar opsturen als het klaar was. Voor mij zijn dat veelbelovende reacties.

Ik ben ondertussen met een paar dingen bezig. De flaptekst bijvoorbeeld. Enkelen hebben dit via FB al meegekregen. Zo langzamerhand bedenk ik dat het schrijven van het boek minder kopzorgen geeft dan een gecomprimeerde tekst die op de achterkant van een boek moet komen. Een superbelangrijke tekst omdat het de potentiële lezer over moet halen het boek te gaan lezen.
Als deze tekst klaar is kan de omslag van het boek gemaakt worden. Hoe deze wordt, weet ik gelukkig al.
Tot slot ben ik bezig om een mailingslijst te maken. Het plan is om het boek, voordat het daadwerkelijk verkocht gaat worden, tegen een gereduceerde prijs aan te bieden. Dit gaat via voorinschrijving en hopelijk lukt het zo om de eerste bestelling bij de drukker te bekostigen.
Omdat een wezenlijk deel van het boek in de bibliotheek van Emmen is ontstaan, zal daar de presentatie en aanbieding van het eerste boek gevierd worden. Daarover later meer.

Tot het zo ver is: geduld, lieve lezers, geduld…..

© Peter Gortworst / maart 2023