What  is written without effort is in general read without pleasure.

De inspanning is geleverd en of het met plezier gelezen wordt is de vraag. Afgelopen woensdag het laatste hoofdstuk geschreven en dat voelde goed. Het verhaal is vertelt. Wat ik schrijven wilde staat op papier.
Nu breekt de tijd aan van corrigeren. Woord voor woord, zin voor zin hardop lezen. Overbodige woorden (vaak lidwoorden) moeten weg. Zinnen die niet lopen anders opschrijven.

Er bestaat een lijst met woorden die je niet, beter niet of niet te vaak kan gebruiken. ‘Verboden woorden’ worden ze genoemd. Het zijn woorden als terwijl, heel, namelijk, maar, zullen, moeten, worden, soms en toch. De lijst is langer maar ik zal ze u allemaal besparen.

Gelukkig is er een zoekprogramma die het betreffende woord in het hele document in een gele kleur laat zien. Een enkel keer heb je het boven verwachting goed gedaan. Pagina na pagina zonder kleurtje. Een andere keer lijkt er wel een nest te zitten van één woord. Vaak blijkt dat je het woord gewoon weg kan laten, maar net zo vaak verval je in het zoeken naar synoniemen of het opnieuw construeren van de zin of tekstgedeelte.
Om even een indicatie te geven: Ik laat zoeken op het woordje ‘maar’. Alleen dit woord verwerken kost mij nu al anderhalve dag en ik ben net over de helft van het boek. Ik weet zeker dat wanneer ik naar het woordje ‘worden’ laat zoeken, we een week aan het corrigeren zijn. Als u mij over een maand vraagt wat ik aan het doen ben, is de kans vrij groot is dat ik moet bekennen nog steeds zoekende te zijn. Het klinkt saai maar geloof mij, het is leuk om te doen. Elke kleine verbetering maakt het boek als geheel beter. Naast een aansprekend verhaal moet het ook grammaticaal goed in elkaar zitten. Ik zal niet de enige zijn die een boek terzijde legt als er te veel fouten in zitten.

Gisteren weer contact gehad met mijn buitenlanddeskundige. Een paar mooie aanvullingen en verbeteringen gehad die ik verwerken kan.
Nu is het ook de tijd voor mijn proeflezers en andere deskundigen. Uit ervaringen die ik heb opgedaan bij mijn vorige boek, weet ik dat er minder proeflezers nodig zijn. Dat heeft vooral te maken met mijn zelfvertrouwen. De twijfels over mijn capaciteiten als schrijver waren vele malen groter dan nu. Het waren niet zozeer de onzekerheden over de juiste schrijfwijze, de deetjes en de teetjes, het was toen vooral de vraag of het een boek zou worden wat ‘men’ graag zou willen lezen. Van ‘Wraak kent geen winnaars’ weet ik het inmiddels. Ik heb alleen maar positieve reacties gekregen. Of dit boek ook deze kwalificatie krijgt is afwachten. Het is nu naar twee mensen gestuurd die het voor een beoordeling op louter en alleen het verhaal gaan lezen. Dat wordt mijn eerste indicatie.

Spannend allemaal…. en ja, die foto….
Laten we het er op houden dat er wat te raden valt.

©Peter Gortworst / aug. 2022

Natuurlijk is ‘Wraak kent geen winnaars’ nog steeds te koop.
Ga naar uw boekwinkel of bestel het via
http://www.boekenbestellen.nl/boek/wraak-ken-geen-winnaars