Het is een beetje een rare tijd. Het schrijven is klaar. Ik wacht geduldig op de laatste correcties en zodra die er zijn, kunnen die verwerkt worden. Er heerst nu een soort stilte voor de storm. Straks, als het boek gedrukt gaat worden zal, naar ik van anderen verneem, het met de rust gedaan zijn. Dan moet er gepromoot worden. De handen uit de mouwen, de blaren op de tong, de pootjes in de klei en hopelijk kilo’s aan boeken verzenden. Ben er nu al moe van.

Afgelopen twee weken bezig geweest om een synopsis te schrijven. Een uitgever schijnt dat nodig te hebben bij de beoordeling van een boek. Het schrijven daarvan voelt heel ongemakkelijk. In maximaal twee A4-tjes een boek van ongeveer 220 pagina’s samenvatten, valt niet mee. Bovendien voelt het heel onnatuurlijk om alle ontwikkelingen en gebeurtenissen van mijn personages op voorhand prijs te geven. De boeklezer ontdekt gaandeweg de verbanden en geheimen en een synopsislezer weet alles al na twee bladzijden. Ik denk dat een stempel met ‘top secret’ op de synopsis zo gek nog niet is.

Denk, nu ik daarvoor tijd heb, veel na over het waarom van het schrijven. Er zijn tal van redenen te verzinnen. Van uiterst banale tot puur edelmoedige. Alleen schrijven om er geld mee te verdienen of schrijven omdat je meent de mensheid wat wijsheid en inzicht te bieden. Ik be- of veroordeel geen van deze uitersten. Ieder moet doen waar hij of zij blij van wordt. Als ik voor mijzelf spreek, denk ik dat deze schrijver, net als iedere kunstenaar, een wil heeft om iets te maken. Te scheppen is misschien een beter woord. Niet voor de wereld maar voor jezelf. Ontdekken dat je dit kan. Aan het scheppen plezier en voldoening beleven. Als dan blijkt dat mensen jouw kunstwerk waarderen, is dat een fantastische bijkomstigheid. Het is bevestiging van de kunstenaar. Je hebt niet jezelf blij gemaakt maar je kan ook anderen daarvan laten genieten. Er zit echter ook een gevaar in. De stelling dat een schrijver gelezen wil worden en dat aflezen uit die fantastische bijkomstigheid, heeft een valkuil. Schrijf je om het de anderen naar de zin te maken of schrijf je omdat je iets moois wil maken. Ben je de Jumbo of de speciaalzaak. Schrijf je een vlot leesbaar en niet te moeilijk boek of schrijf je een boek waar je echt voor moet gaan zitten? Ik denk dat het beide kan. Voor zowel het ene als het andere is er een markt, is er bestaansrecht. Misschien is de hoeveelheid plezier die een schrijver in het schrijven vindt, uiteindelijk de maat. Voor deze schrijver in ieder geval wel.

Ik heb al vaker beweerd dat de aantallen keren dat mijn korte verhaaltjes gelezen worden, mij niet zo veel zeggen. Het aantal keren dat mensen ze ‘liken’ of nog mooier, een commentaar geven, doet mij veel meer. Het zal mooi zijn als ik straks de kosten van het drukken er uit kan halen. Elk boek wat extra verkocht wordt is een extra kers op de taart.

Er is probleempje dat ik graag met u wil delen. Ik wil een website voor alleen het boek. Nu is de domeinnaam peter gortworst.com al in gebruik. De domeinnaam ‘auteur peter gortworst’ of ‘peter gortworst schrijver’ bevallen mij niet. Op zoek naar synoniemen kwam ik het woord ‘penvoerder’ tegen. Een woord dat je niet veel hoort en alleen daarom al bevalt het mij. De vraag is dus deze: ‘penvoerder peter gortworst.com’ of ‘peter gortworst penvoerder.com’? Als je wilt reageren dan graag.

Ik denk dat de cover er zo uit gaat zien:

Nieuwsgierig? Dat is ook de bedoeling.

© peter gortworst / mrt 2021