Wat ik nu ga schrijven zal zonder twijfel schuren met het geloof en wetenschap. Dat is niet erg omdat ik geen wetenschappelijk of theologisch doel heb met dit stukje tekst. Het is meer een ‘van-mij-af-schrijven stukje’. Laat ik vooraf duidelijk zijn: ik zal de laatste proberen te zijn die een ander veroordeeld. Een ieder moet vooral denken en geloven wat hij/zij wil en zeker als je daarbij gelukkig bent.
Het stukje gaat zo:
Toen de mensheid begon te ontstaan en men leerde het vuur te temmen, gereedschappen leerde maken en gebruiken, onderkomens vervaardigden en ontdekte hoe men voedsel kon verbouwen, was er veel onbekend. Waarom zijn er hemellichamen? Waarom wordt het dag en nacht? Waarom zijn er seizoenen? Waarom zijn er zo veel dieren? Waarom verpest de natuur soms ons bestaan? Waarom is er een aantrekkingskracht tussen mensen die je anders laat zijn dan normaal? Waarom worden we ouder, ziek en gaan we dood? Hele excentiële vragen voor de mensen van toen en waarschijnlijk ook nog voor de mensen van nu. Er moet natuurlijk voor alles een verklaring zijn en wat niet verklaarbaar is schreef en schrijft men toe aan een hogere macht. Een god en overal waar mensen ontstonden werd en wordt een god gecreëerd. Zo zit de mens nu eenmaal in elkaar. Het onverklaarbare moet verklaarbaar worden gemaakt en de verhalen vonden hun oorsprong. Het Bijbelse scheppingsverhaal is één van de vele voorbeelden. Jammer is alleen dat de gemaakte god niet als een maatje, een vriend of een goede macht wordt neergezet. Waarom hebben de uitvinders van de goden er iets van gemaakt (een persoon zelfs) wat je moet aanbidden, wat zowel boze als goede macht heeft, die je laat weten wat wel en niet mag. Gij zult dit. Gij zult dat. Geboden, verboden, zonde, straf en dreiging. Er is wel iets als genade maar alleen als je dit doet en dat geloofd. En kijk, we hebben ook een hemel bedacht en als je goed je best doet…. Fijn die ontwikkeling, of beter verminking, van iets waar we onze onverklaarbare zaken bij onder konden brengen. Het loon van vragen blijken dogma’s te zijn. Door mensen verzonnen dingen die je voor waar aan moet nemen.
Ik ben van mening dat Macht hier alles mee van doen heeft. Het iets te zeggen willen hebben over een ander is van alle tijden. Je ziet het overal. Op het werk, in gezinnen, tussen echtparen, tussen en in volken. Overheersing door geld en/of religie. Ik ben meer, ik ben beter dan jij want….
En nu zijn we aangekomen in een tijd van verklaarbare zaken die toch de mensheid op een zeldzame manier raken. Isolatie, verwarring, onzekerheid en angst. Wat staat ons nog te wachten? Hoeveel worden er nog ziek? Hoeveel mensen gaan er dood? De gevolgen zijn nu al enorm. Er sterven mensen waarvan men niet op een gewenste manier afscheid kan nemen. Hoe ziet de wereldeconomie er uit als dit achter de rug is? Hoe ziet mijn economie er straks uit? Blijven al mijn geliefden gezond en heb ik straks nog wel werk en inkomen?
En terwijl het ergste misschien nog moet komen staat er in Rome op het Sint Pietersplein een breekbaar manneke onder een afdak. Het plein is leeg. Het regent en donkere wolken hangen boven de stad. Het symbool van de kerkelijke macht, van vaak liefdeloze daden, van kindermisbruik en alles waarvan je hen zou kunnen beschuldigen, staat daar en bid om een zegen voor de stad en de wereld. Ik geef hem ruimhartig het voordeel van de twijfel. Ik denk werkelijk dat hij ten diepste meent wat hij doet en zegt en ik weet dat veel mensen hoop en moed uit zijn optreden putten en dat is mooi. De kern van zijn verhaal is dat de mensen op het schip, wat ten onder dreigt te gaan, de slapende Jezus wakker maken en hem vragen hen bij te staan in hun vermoedelijke ondergang. Volgens het verhaal legt Jezus de golven en de wind stil en komt alles weer goed.
Je hoeft geen Jezus te zijn om anderen bij te staan in deze tijd waarin voor velen elk denkbare vorm van ondergang mogelijk is. Voor elkaar zorgen, omzien naar elkaar is meer dan ooit nodig en zo menselijk als de mens waarschijnlijk ooit ontstaan of zoals je wilt, bedoeld is. Maar misschien wordt het, door het nu te doen en hopelijk ook na deze hele toestand, toch iets goddelijks. Ook dat is mooi.
© peter gortworst / mrt 2020
foto: America Magazine
Peter Gortworst 
Ik denk dat mensen inderdaad iets willen geloven om houvast te krijgen. En dat de kerk daar handig misbruik van heeft gemaakt om macht te krijgen. Want ik ben het met je eens, het draait altijd allemaal om macht. Je hebt het weer mooi omschreven. Zouden we iets leren van deze crisis?
LikeGeliked door 1 persoon
Religie kan een mooi iets zijn. Als mensen en kracht , energie en hoop uit halen.
Maar veelal is het een middel om mensen een bepaalde denk en leefwijze op te leggen. Geloof wat je wilt, maar val mij er niet mee lastig, wil ik hiermee zeggen.
Ik ben het met je eens, dat religie iets is dat door de mens is bedacht. En het kan werken om een maatschappij in te richten waarbij alle neuzen dezelfde kant staan. En ik denk dat het daar ook voor bedoeld is, om de massa te controleren.
Maar er kunnen goede en mooie zaken uit voorkomen. Maar ook die zaken kunnen bij anderen , weer niet goed lijken of niet goed genoeg.
Zoals beleefdheidsvormen en elkaar de trouw te beloven. (Trouw zijn, zou niet beloofd te hoeven worden, in mijn ogen).
En eigenlijk alles wat ik aanhaal, daar zouden over kunnen discussiëren.
Toch ben ik van mening dat er een hoger macht bestaat. Niet in de vorm van een god of iets dergelijks, maar er zou iets moeten zijn dat al het leven zou moeten kunnen verklaren. Dus eigenlijk ben ik ook een soort gelovige. Alleen met de handicap, dat ik niet weet waar ik in geloof. Dus mijn zoektocht is niet te vinden in de Bijbel of de Veda’s of de Koran of welk boek van welke geloofsstroming dan ook.
Dat hebben de Christenen , de Moslims, de Joden, de Hindu’s , de Boeddhisten enz, op mij voor. Die zoeken hun antwoorden in die boeken. Die zoeken in het hemelse. In aansluiting op jou laatste alinea, denk ik aan de woorden van Bob Marley, die zong :
‘ Most people think,
Great God will come from the skies,
Take away everything
And make everybody feel high.
But if you know what life is worth,
You will look for yours on earth’
Gelukkig zie ik dat er overal nu saamhorigheid heerst. Dat mensen oog voor elkaar hebben en dat velen een helpende hand uitsteken.
Ik denk dat dat altijd wel aanwezig is geweest, maar veelal verborgen was.
Maar wat ik nu zie is een reactie van een samenleving , die gezamenlijk nogal wat vlees op de botten heeft. Hoe zal het gaan als deze pandemie heel veel langer gaat duren. Gaan we dan langzaam over naar een samenleving , waarbij de sterksten gaan overheersen, of gaan we naar een samenleving waarin de kerk weer een prominente rol gaat innemen. Of gaan we er samen sterker uit komen.
Ik hoop op het laatste.
De groeten uit het altijd zonnige Amsterdam…
LikeLike
Goede vriend! Dank dat je tijd en moeite hebt genomen om te reageren. Natuurlijk heeft elke vorm van geloof ook goede dingen laten ontstaan. Het is gelukkig niet alleen maar negatief. Ook alle ge- en verboden die bijvoorbeeld in de Bijbel worden genoemd, hebben zin gehad. Vaak waren ze tijdgebonden (iets wat men nu te vaak vergeet) en vaak zijn ze van alle tijden. Jouw opmerking over ‘trouw’ is er zo eentje.
Ik weet niet hoe we uit deze situatie gaan komen. Wel ben ik er mij van bewust dat het een uitzonderlijke toestand is waar antwoorden en handelingen op gevonden moeten worden. Ik hoop dat ‘men’ er lering uit trekt en de vroegere prioriteiten anders gaat beoordelen. Het laatste wat ik hoop is dat wij de tijd van kerkelijke macht, ieder voor zich en altijd meer en meer, achter ons kunnen laten. Deze tijd laat zien dat wij, als het er op aankomt, in de hele biodiversiteit een machteloos soort zoogdier zijn. Dat zou tot nadenken moeten stemmen toch?
Een warme groet uit dit eveneens zonnig Georgsdorf.
LikeLike
Dag Peter,
Tja, wat zal ik zeggen….. Het artikeltje Urbi Et Orbi hierboven ken ik qua inhoud wel. Had ook ik geschreven kunnen hebben, maar dan was ik een dubbelhartig man geweest en daar pas ik voor!
Ik ben begripvol voor mensen die zich afzetten tegen, laten we het ROME noemen. Ontegenzeggelijk zijn er in de geschiedenis dingen gebeurd waarvan de honden geen brood lusten. Naar mijn weten is dit zo bij ieder te bedenken categorie van mensen, groepen, instellingen, nationaliteiten, rassen, rangen en standen. Er kan altijd wel een stok gevonden worden om die hond mee te slaan! Alles en iedereen die zijn/haar nek uitsteekt is te bekritiseren, onder te brengen in een groep en deze groep door het slijk te halen. Je haalt hier niemand door het slijk hoor Peter, alleen misschien jouzelf door die onwetendheid gevoed door het ‘alweten’…… en het is begrijpelijk voor mij omdat ook ik oordeel, mezelf schuldig maak en/of heb gemaakt aan dergelijke praktijken, al is het maar vanwege dat heerlijke ‘van-je-af-schrijven’ waar ik me nu ook mee bezig.
Ik, die RK-opgevoed ben en me ook heb afgezet hiertegen ben wonderwel weer tot ‘inkeer’ gekomen. Heb eigenlijk ROME links laten liggen en heb mijn weg gezocht in het leven. Niks bijzonders en zou eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn voor ieder mens. Enfin, ieder zijn/haar weg te gaan……En waarachtig, mijn weg leidt blijkbaar toch naar “ROME”. Wel frappant als ik eerlijk moet zijn, en dan kom je terecht bij het dilemma ‘instituut kerk’, de gehele hiërarchie hiervan met -zo je wilt- macht.
Dan vind ik het prima dat een schriele oude man met zijn verdekte achterban, Urbi Et Orbi uitspreekt en laat zien dat een gewoon mens daar schuilt onder een immens afdak met een nog immenser gebouw eromheen! En jawel, die grote deur daar op die foto; dáár kan ik wel met hem doorheen! 😉
Groet van Hans.
LikeLike