“Het gaat niet helemaal goed ? Wat bedoel je?”
Ze kijkt haar oude buurman bezorgd aan. Die staat een beetje bedremmeld op haar stoep met een roze overhemd in zijn hand.
“Is er iets met je vrouw?”
“Nee, die is naar Rome. Met een vriendin. Zo’n groepsreis maar ik wilde niet mee. En nu gaat er in huis van alles mis.”
Een oude man alleen in huis en bovendien een onhandige man. Zo’n man die er een halve dag over doet om een schilderijtje op te hangen.
“Kom even binnen,” zegt ze, “Een bak koffie doet wonderen.”
“Nou, vertel,” zegt ze als ze aan de keukentafel zitten. “Wat gaat er niet goed?”
“Het begon met de vaatwasmachine. Ik had hem aangezet en toen ik weer in de keuken moest wezen kwam er allemaal schuim uit. Ik moest door het schuim lopen om de machine af te zetten. Ik snap dat niet want ik had het bakje niet eens helemaal met afwasmiddel gevuld.
En ik begrijp ook niet waarom de magnetron het niet meer doet. Annie heeft vier pannetjes in de koelkast gezet die ik alleen maar op hoefde te warmen. Ik weet hoe de magnetron aan gaat. Eerst ging het goed maar toen kwamen er allemaal bliksemschichten. Die had ik nog nooit gezien. Het was wel een mooi gezicht maar nu doet hij niets meer. Ik ben bang dat hij kapot is.
Hoeveel zeep moet er eigenlijk in een wasmachine?”
“Meestal een kwart van het maatbekertje.”
Hij kijkt nadenkend voor zich uit.
“Misschien is het daarom wel misgegaan. Ik heb in elk vakje een heel maatbekertje gedaan. Misschien was hij ook niet vol genoeg. De twee wasmanden waren half leeg. Kijk, zo kwam mijn overhemd er uit.”
Demonstratief houdt hij het roze overhemd omhoog.
“Hoe heet heb je gewassen?” wil ze weten.
“Gewoon, kookwas.”
Een beetje aarzelend kijkt hij haar aan.
“Dat is toch goed?”
Ze schud zachtjes haar hoofd.
“Is er nog meer?”
Hij knikt voorzichtig.
“In de badkamer bleek dat de stofzuiger niet goed tegen water kan en nu heb ik boven geen licht meer. Ik kan niet ontdekken welke stop kapot is en of de stofzuiger het nog doet weet ik ook niet. Ik durf hem beneden niet in een stopcontact te doen. Straks heb ik helemaal geen stroom meer. De ketel doet het volgens mij ook niet meer want het wordt steeds kouder in huis.”
“Moest je dat allemaal doen van je vrouw? Dat wassen en stofzuigen en zo?”
“Nee, ik wilde haar verrassen met een opgeruimd huis maar dat gaat, denk ik, niet lukken.”
“In ieder geval niet op de manier die jij in gedachten had. Weet je wat? Ga naar huis en kom nergens meer aan. Thomas komt zo thuis en dan zullen we samen eens kijken wat we nog kunnen redden”
“Dat is mooi. Weet hij ook hoe je een rookmelder stil krijgt? Het pannetje wat ik op het gas zette om op te warmen, is helemaal zwart geworden en sindsdien doet de rookmelder het. Hij ligt nu in de keukenla maar je hoort het toch.”
©peter gortworst / april 2016
foto: http://www.dumpert.nl
Verschrikkelijk zielig natuurlijk maar ik grinnik toch maar een eindje weg. Het zal wel van de herkenning zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zal nog wel meevallen toch?
LikeLike
Geen moment kun je ze alleen laten……..
LikeGeliked door 1 persoon
Ik snap je verzuchting maar ik schoot wel in een lachstuip….
LikeLike
Oh oh oh….wat een verhaal…😂
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtverhaal !!!
Vrolijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik zulke dingen lees. Ben ik toch altijd blij dat ik weet hoe alles werkt.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha! Leuk verhaal. En dan te bedenken dat ze er écht zijn, dit soort mannen. Sneu! 😂
LikeLike
Geweldig! Ik heb het net aan mijn lief voorgelezen. Prachtig!
LikeGeliked door 1 persoon
En? Vond hij het herkenbaar?
LikeLike
Nee dat niet. Hij is in het huishouden reuze handig, maar hij moest er wel om lachen.
LikeGeliked door 1 persoon