Deze dag is een bijzondere dag. Raaf heeft iedereen gevraagd om naar het bos te komen omdat er iets belangrijks gaat gebeuren. Dat gebeurt niet alle dagen dus iedereen van de familie Kraai heeft een afvaardiging gestuurd. Raaf zit op een plek waar allen hem goed kunnen zien en horen en begint te vertellen. Over kraaien die ver weg, in een ander land leven en die daar niet meer kunnen wonen. Ze heten Alpenkraai en ze zijn hun leven daar niet meer zeker. Hun jongen worden gegrepen door Gieren en deze rovers maken zelfs de nesten van de Alpenkraai kapot en eten hun jongen op. Er waren altijd al Gieren maar nooit zo veel dat ze er last van hadden. Veilig vliegen is er niet meer bij en zelfs het eten is zo karig dat men al spreekt over verhongeren. Ze zijn dus op de vlucht geslagen en een deel van hen komt naar ons bos. De twee Kauwtjes, die altijd wel geluid maken tijdens dit soort bijeenkomsten, zijn er stil van. Goh, vluchten omdat het te gevaarlijk is. Dat is nogal wat. Ook de anderen zijn onder de indruk. Als Ekster zegt dat ze welkom zijn en dat ze natuurlijk geholpen moeten worden, zegt hij wat ze eigenlijk allemaal wel denken.

Raaf

Raaf belooft om iedereen op de hoogte te houden en de geachte afgevaardigden vertrekken om verder te gaan met dat wat dagelijks moet gebeuren. Vlaamse Gaai niet. Die gaat bij Raaf zitten en vraagt hoeveel Alpenkraaien er wel niet komen. Daar heeft Raaf geen idee van maar het zouden er zomaar 100 kunnen zijn. Daar schrikt Vlaamse Gaai van. Zouden zo veel van die Kraaien geen problemen kunnen geven? Kunnen wij ze wel verstaan? Waar moeten ze dan wonen? Gaan ze ooit weer terug? Zou het kunnen dat ze onze eieren pikken want ja, wat weten we eigenlijk van hen af? En wat als zo’n jonge Alpenkraai zijn oog laat vallen op één van onze struise Bonte Kraaien?

Raaf weet geen antwoorden. Hij heeft zijn hart laten spreken en nooit nagedacht over alle vragen die Vlaamse Gaai nu stelt. Hij zal zijn best doen om antwoorden te krijgen.

Vlaamse Gaai zit ondertussen niet stil. Eerst gaat hij naar een stil stukje van het bos om goed na te denken. Hij wil niet dat zijn mooie leventje wordt verstoort door Kraaien die hij niet kent. Zo als het nu gaat in het bos is het goed en dat mag niet veranderen. Als hij klaar is met denken, heeft hij zichzelf benoemd tot ‘Leider Van Het Tegengeluid’ en zoekt de andere Vlaamse Gaaien op. Hij vertelt dat er een heleboel, wel honderden Alpenkraaien komen en het is niet zeker dat ze ooit weer weggaan. Ze geven natuurlijk overlast, pikken de mooiste nestplaatsen in, hebben andere gewoonten, een taal die niet te verstaan is en ja, wie weet hoe gemeen of vals ze zijn. Over dat ze het aan kunnen leggen met andere lieftallige kraaien hier in het bos en wat daar voor kraaien uit geboren worden, wil hij het niet hebben maar hij stipt het toch maar even aan.

Alle Vlaamse Gaaien krijgen de opdracht om op pad te gaan. Onder het mom van eerlijke voorlichting worden alle Kraaien in het bos met aangedikte verhalen op de hoogte gebracht van de ramp die hen te wachten staat. Het is geen wonder dat de eerstvolgende bijeenkomst die Raaf houdt, door veel meer Kraaien bezocht wordt dan hij voor mogelijk had gehouden. Hij neemt het woord maar wordt vrijwel direct overstemt door de 35 Kauwtjes. Luidkeels laten ze weten dat een overstroming van het bos door een golf Alpenkraaien onacceptabel is. Ze zeggen zelf al moeite te hebben geschikte nestplaatsen te vinden en hoe zal dat zijn als die vreemdelingen hier komen wonen? De Roeken, ook in grote getale aanwezig, vrezen dat de Alpenkraaien hoog in de bomen van hun kolonie gaan nestelen zodat zij slachtoffer zullen worden van alles wat over de rand van het nest gekiept wordt. De Bonte en de Zwarte Kraai die ervaring hebben met onderlinge liefdes, menen dat het zo’n vaart niet zal lopen maar vragen zich af of het niet beter is de Alpenkraai wat dichter bij huis te laten blijven. Dit is natuurlijk een heel ander land, een ander klimaat, andere gewoonten en ander eten. Ze begrijpen heel goed de nood van deze soortgenoten maar om alles en iedereen nu maar hier naar toe te halen is onwenselijk en misschien ook niet nodig.

Raaf weet het even niet meer en verwachtingsvol kijkt hij naar Ekster. Dat is zijn stille kracht achter de schermen en misschien kan hij iets verstandigs zeggen. Naar Ekster luisteren ze wel. Hij kent zelfs een Arie Ekster die bij de mensen woont. Ekster weet wat er van hem verwacht wordt en vertelt iets over de Alpenkraai. Hoe hoog hun nood is en dat er voor hen geen keuze is. Ze moeten daar weg. Hij vertelt dat het slimme vogels zijn die iets kunnen bijdragen aan de welvaart in het bos. Dat ze niet van plan zijn te blijven maar zo snel mogelijk terug willen naar hun eigen land en dat het aantal wat komt, slechts een schijntje is van alle vogels die al in dit bos wonen.

Hij wil nog veel meer vertellen maar de Kauwtjes, aangevoerd door de Vlaamse Gaaien beginnen te roepen dat hij er niets van weet. Ze roepen dat zij het volk zijn en dat er naar hen geluisterd moet worden.

Ekster, die iedereen altijd laat weten waar de beste voerplekjes zijn, die het beste kan beoordelen of een tak sterk genoeg is voor een nest, die de Vlaamse Gaai helpt herinneren waar hij zijn eikels heeft verstopt, die, bij twijfel, laat weten of je iets wel of niet kan eten en in welke schoorsteen je beter geen nest kan bouwen komt niet meer aan het woord. Ze weten best dat Ekster een hele belangrijke vogel in het bos is en wat hij allemaal doet is lovenswaardig maar dat telt nu niet. Ze willen geen Alpenkraaien in hun buurt en als hij zo nodig die beesten wil huisvesten in zijn luxe overdekte nest is dat prima zolang het daar maar bij blijft. Weet Ekster trouwens wel dat Alpenkraaien rode poten hebben en een rode snavel die een beetje naar beneden buigt? Zoiets wil je toch niet in een boom tegenkomen?

De vergadering ontspoort. Iedereen schreeuwt door elkaar en als Raaf besluit om naar zijn eigen stille plekje in het bos te gaan en de boel de boel te laten, ziet hij dat Ekster ook vertrokken is. Dat hij het bos voorgoed achter zich gelaten heeft, blijkt pas later.

Ekster wordt node gemist in het bos. Regelmatig valt er een nest uit de boom waarbij de jongen jammerlijk omkomen. Een niet onbelangrijk aantal Kauwtjes zijn gestikt in de rook van de schoorsteen waarin zij meenden een nest te kunnen bouwen. Vlaamse Gaai komt, zwaar verzwakt, nauwelijks de winter door omdat hij geen idee heeft waar zijn eikels verstopt zijn en vorige week is een verliefd stelletje van de Zwarte en Bonte Kraai lelijk aan hun einde gekomen omdat ze iets gegeten hebben wat ze beter niet hadden kunnen doen. Een plaatsvervanger voor Ekster vinden lukt ze niet. Vlaamse Gaai heeft het, toen hij weer enigszins op krachten gekomen was, wel geprobeerd. Overal liet hij zijn witte kuif met zwarte streepjes zien. Hij wist precies te vertellen hoe het allemaal niet moest maar hoe het dan wel zou kunnen wist hij ook niet. Uiteindelijk is een delegatie op zoek gegaan naar Ekster in de hoop hem over te kunnen halen terug te keren naar het bos.

Tevergeefs. Ekster meent dat in een bos waar de domheid regeert geen plaats is voor verstandige vogels. Hij heeft eens een boer aan een dood paard zien trekken en geconcludeerd dat dit een zinloze bezigheid is. Daar moeten de geachte leden van de delegatie maar eens goed over nadenken. Dat doen ze op de terugweg dan ook maar het levert geen heldere inzichten op zodat de mededeling aan het thuisfront beperkt blijft tot een ‘Hij komt niet terug’.

Het moge duidelijk zijn dat het bestaan in het bos kommervol genoemd moet worden. Er is nog een kleine fanatieke groep van enkele Kauwtjes die, onder leiding van Vlaamse Gaai, af en toe roepen dat zij het volk zijn. Het clubje roept dat in de woestijn van eigenbelang, onverdraagzaamheid en gebrek aan elementaire naastenliefde. De enige plek waar zij thuis is en zo lang zij zich niet laten overtuigen dat er een ander land is waar deze kenmerken niet voorkomen en het een land is van gelukkige vogels, blijven ze daar. Helaas……

© peter gortworst / 0kt 2015

foto’s: http://www.hei-heg-hoogeind.dse.nl / http://www.haagsebeemden.nl / http://www.raafprojecten.nl