Ik heb een probleem. Al heel lang. Het is niet zo groot dat ik er wakker van lig of er dagelijks mee bezig ben maar het is hardnekkig en knaagt op gezette tijden aan mij. Ik heb geen idee hoe en of ik het op kan lossen. Ik denk, maar zeker weten doe ik dat allerminst, dat ik niet de enige ben met dat probleem. Om gelijk maar ter zake te komen: het gaat over racisme of beter gezegd het beoordelen van mensen met een andere huidskleur.
Ik kan zeggen dat iedereen voor mij gelijk is en dat ik geen onderscheid maak tussen mensen met verschillende huidskleuren of afkomst. Helaas is dat niet zo. Ik maak dat onderscheid wel en voor u verkeerde conclusies trekt, even wat achtergrondinformatie en voorbeelden.
Ik ben geboren en groot geworden in de Zaanstreek. Gastarbeiders waren er nog niet en de zwarte mensen woonden allemaal in dat verre Afrika. Daar gingen zendelingen heen en je spaarde voor die arme zwarte kindertjes zilverpapier. De school was wit, de verenigingen waren wit, de kerk was wit en zo ook het straatbeeld. Toen waren er plotseling mannen uit Zuid-Europa. Eerst veel jonge mannen. Later ook oudere die met hun veelal gezette vrouwen in lange broek met jurk, door de winkelstraat liepen. De man voorop, de vrouw erachter. Men zei dat het domme mensen waren die werk deden wat Nederlanders niet meer wilden doen. Je moest oppassen voor die lui. Wel vriendelijk zijn maar goed oppassen want je weet maar nooit. Voor de meisjes waren er aanvullende waarschuwingen en verboden want stel je toch eens voor wat voor vreselijks er wel niet allemaal kan gebeuren.
Er waren nog andere mensen waar je voor op moest passen: Duitsers. Zij hadden ons land bezet, de Joden vermoord en goede mensen doodgeschoten. Als een Mof je de weg vraagt moet je hem de andere kant opsturen was de algemene raadgeving. Ze deugen immers geen van alle.
Ik ging, toen ik 13/14 was, in Amsterdam naar school. Daar leerde ik de eerste Indonesiërs kennen. Ze stonken naar knoflook. Een gewas wat wij niet kenden. In spinazie, boerenkool, spruitjes of bloemkool gebruik je dat niet. Het waren vriendelijke mensen, dat wel maar die geur was zeer onaangenaam. Je kwam ook nooit bij hen thuis. Bij mijn Nederlandse vriend die geboren was in Indonesië, een keer een originele nasi-schotel gegeten. Mijn eerste keer en het was een volkomen onbekend gerecht maar wel heel erg lekker.
Gedurende de jaren kwamen er steeds meer verschillende nationaliteiten bij. Helaas werd met iedere nieuwe bevolkingsgroep de argwaan met bijbehorende typeringen en waarschuwingen groter. Als het woord ‘tsunami’ toen al een modewoord was, had het zeker geklonken. Ook de media deden lustig mee. Zinnen als ‘de verdachte van Turkse afkomst’ hebben bijgedragen aan de algemene beeldvorming.
Het is voor mij wel duidelijk dat gedurende de tijd van het van kind naar de volwassene een gif mijn hersenen heeft besmet. Oppassen, argwaan, verdacht, messentrekkers, kinderverkrachters, dieven, steuntrekkers, oplichters. Dit en nog veel meer, kleurden je jeugd en voedde je met een lelijk gif. Het blijkt een hardnekkig gif te zijn wat onder de naam ‘vooroordelen’ vele varianten kent.
Zo herinner ik mij de eerste meubelmaakster en de eerste metaalbewerkster. Leuk natuurlijk maar geheel onbevangen kon ik toch niet naar kijken. Het was toen beslist niet normaal en de kwalijke bijgedachten speelden op: het zal wel een manwijf zijn of waarschijnlijk lesbisch. Gelukkig bleken het wel normale vrouwen te zijn en alleen deze zin zegt meer dan genoeg.
Altijd zit er in mijn hoofd het duiveltje van de maat nemen. De ander afmeten aan je eigen normen. Ik kijk anders naar een chirurg met een Zuid-Europees uiterlijk. Zo ook naar een Afro-Amerikaanse commentator als ik weer eens op de hoogte wil blijven wat die gek in Amerika nu weer presteert. Naar de autoverkoper met een duidelijke Oost-Europese afkomst en waarom? Het zijn gelukkig zelden negatieve gedachten. Het is vaak bewondering maar ook dat deugt niet. Hoezo is het knap dat iemand met een donkere huidskleur, professor kan worden? Waarom voel ik bewondering en onbehagen als ik een geslaagde zakenman spreek van Marokkaanse afkomst? Waarom denk ik er niets bij zoals ik met elke witte man of vrouw wel doe? Waarom zit dat gif nog steeds in mijn kop en schaam ik mij elke keer dat het in een flits mijn gedachten infecteert?
Ik ga, vanaf het moment dat ik volwassen begon te worden, graag met mensen van verschillende afkomst om. Er valt veel te leren van hun gastvrijheid, cultuur, gewoonten en bereiding van de meest verrukkelijke maaltijden. Mensen die in een AZC verblijven maken je vaak deelgenoot van hun moeilijkheden en je zou graag willen dat hun verhaal bekent wordt bij veel meer mensen. Ik vind werkelijk dat ons land verrijkt is met al die nieuwe Nederlanders en het gezeur over ‘tradities’ komt mij de strot uit. De functie die een traditie heeft, namelijk het in stand houden van de maatschappelijke stabiliteit, kan gewoon niet volgehouden worden. Onze maatschappij is al lang niet meer stabiel. Die lijkt zo instabiel te worden dat het gevaar bestaat dat de meest fundamentele beginselen van de democratie ten onder dreigen te gaan. Zelfs de rechtsstaat staat te vaak niet meer recht en is dat iets waar we ons druk over moeten maken.
Met steeds grotere regelmaat schaam ik mij er voor een witte Nederlander te zijn. Het zou zo mooi zijn als al die Nederlanders die roepen dat zij geen racist zijn, zich zouden uiten op het moment dat de rechtsstaat in het geding is. De terreuraanval tegen KOZP is daar een schrijnend voorbeeld van.
Overigens zijn alle mogelijke relatievormen en Zwarte Piet voor mij al jaren geen thema’s. Roetveegpieten zijn voorlopig een mooi compromis.
En ondanks alle positieve ervaringen zit dat gif in mijn kop. Voor u misschien geen probleem. Voor mij wel want het heeft mij berooft van de, misschien wel kinderlijke, argeloosheid. Een hardnekkig gif waar misschien alleen blanken last van hebben of kunnen hebben. Mijn vraag is hoe ik daar van af kom.
© peter gortworst / nov. 2019
afbeelding: 1jour1actu.com
Peter Gortworst 
Goed om daar je gedachten over te laten gaan. Ik herken het van vroeger eerlijk gezegd niet. Het moet het verschil zijn tussen naar school gaan in Amsterdam en een Brabants dorp. Het speelde hier gewoon niet in de omgeving waar ik opgroeide. Natuurlijk heb ik Nederland zien veranderen en betrap ik me er tegenwoordig ook wel eens op dat mijn tolerantie zijn grenzen kent.
LikeGeliked door 1 persoon
Als voorheen moet ’t weer zijn, toen er amper tv bestond
Sint met zijn witte hulpjes rond pareerde
Was zo mooi en nog eerlijk ook
Nu in deze tijd, alleen maar gebaseerd op leugens en minderwaardigheid verschijningen
Jammer al dat drama voor niets
Vind dat zwarte Piet zijn escus moet aanbieden
Doordat hij ten eerste iemand anders rol heeft overgepakt ten tweede gaat en paniek zaait en ten derde niet eerlijk tegenover zich zelf is laanstaans tegenover alle andere welgemeende pieten liefhebbers
LikeLike
Hallo Peter,
Ik herken veel in jouw beschrijvingen over hoe het gif ongemerkt er in sijpelde en even ongemerkt jaren onze visie en percepties van de wereld en de mensen er in beïnvloedt.
Ik ben al langere tijd bezig met het ontmantelenvan racismeen witte superioriteit. Een goed en grondig begin is het werkboek ‘Me and White Supremacy’ van schrijfster Layla F. Saad. Het gaat gedetailleerd langs allerlei gebieden waar anti-blackness in je zit. Je kunt haar op Instagram en Patreon vinden. Net als Project ColorWhite (Insragram en Facebook), het project dat ik ben gestart om juist dit soort gesprekken met witte mensen te voeren zodat we op een gezonde en constructieve manier kunnen bijdragen aan een inclusieve toekomst.
Groet, Merel
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vraag me af wat je wilt bereiken met dit verhaal, maar neem ik mij de vrijheid om te reageren.
Je schrijft:
‘Ik kan zeggen dat iedereen voor mij gelijk is en dat ik geen onderscheid maak tussen mensen met verschillende huidskleuren of afkomst. Helaas is dat niet zo. Ik maak dat onderscheid wel en voor u verkeerde conclusies trekt, even wat achtergrondinformatie en voorbeelden.’
Is mens eigen, is niks mis mee, is een instinct wat al duizenden jaren in ons zit en heeft bijgedragen aan het behoud van de mensheid. Om dit kwijt te raken, is veel scholing nodig en vooral veel tijd. Het is erg dat het er is, het is goed dat je ervan bewust bent.
So fa so good
Je schrijft:
‘Men zei dat het domme mensen waren die werk deden wat Nederlanders niet meer wilden doen. Je moest oppassen voor die lui. Wel vriendelijk zijn maar goed oppassen want je weet maar nooit.’
Hier ga je echt compleet uit de bocht. Ik ben ook van die generatie en juist in het begin was het allemaal fantastisch die nieuwe culturen. Tot ongeveer 1985. Ik kan het weten. De tijd dat je je kon laten insmeren in een zwembad door een willekeurig meisje was verleden tijd, het kon namelijk zijn dat zij een vriendje uit turkije had en die wachtte jou dan op na zwemtijd, met busjes en al, met neven en nichten en wat al niet meer.
Potjes voetballen kon niet meer, de escalatie tijdens zo’n wedstrijd was ongelooflijk. Onze meisjes werden na-gesist, dit duurde wat langer, ik schat rond 1990. Men wist toen ook dat al die hardwerkenden uit 1970, nu werkloos waren of afgekeurd. Je wist dat ze gratis geld kregen (toen al) en gratis een woning met inrichting (toen al) en ook voorrang op anderen. Dit was rond 1997. Dat was niet echt een probleem, maar wel inderdaad gif in onze hoofden. We wisten daar grapjes over te maken, om dit gevoel te kanaliseren, maar wisten wel dat het vaak klopte. Tot de cijfers eindelijk eens bekend werden gemaakt zo’n 20! Jaar later en wat blijkt….dat ze in de uitkering zitten klopt vaak, het gevoel over voorrang op woningen klopt nog niet geheel, zij het dat de cijfers hierover steeds verschillen. Maar let op mijn woorden, dit ‘vooroordeel’’ berust ook op de waarheid. En die laatste aanname…tja, is dat nu het GIF of is dat nu kennis van hoe het werkt? Dat het eerst allemaal ontkend wordt en later toch bevestigd en de laatste tijd hoor je veel verschillende uitingen. Dan weer wel, dan weer niet en als je dit al langer zo waarneemt, weet je dat het dadelijk WEL wordt.
Wat er daarna gebeurde i.c.m. de islam..jaahaa de olifant in de kamer. Deze islam was tot dan toe totaal onbekend. Op het schoolplein kon je in 1985 nog zingen over de piemel van 1m80 van allah. Dat was daarna allemaal voorbij, als je dat nu zingt zegt een kind van 6 dat je hoofd eraf wordt geslagen anno 2019. Dit is wat wij waarnemen en kunnen dit wereldwijd trekken, want die vraag heb ik voor je en ik hoop dat je deze beantwoord: Hoe kan het dat wereldwijd de Islam steeds conservatiever wordt, hoe kan het dat in Iran in 1960 er minder hoofddoekjes op een universiteit zaten dan nu in amsterdam? Hoe kan dit. Want hoe je de witten nu neerzet als slechterikken, hoor ik niks over eigen verantwoordelijkheid en daden. Hoe zit dit dan? Kun je dit beantwoorden?
Verder…
Moslims radicaliseerden en in de tussentijd werd de beeldvorming over anti;llianen en surinamers juist anders. Deze werden ook eerst iun een hokje gestopt (dat gif he), maar haalden zich door participatie weer bij de groep en deden mee aan onze maatschappij. In tegenstelling tot anderen, die zich juist steeds meer afkeerden daarvan.
Veel woorden, maar om even te zeggen dat mijn ouders of wie dan ook zei dat je moest oppassen, is echt crap. Schandalig zelfs, want het blijkt de voedingsbodem voor jouw stukje.
Je schrijft:
‘’ Voor de meisjes waren er aanvullende waarschuwingen en verboden want stel je toch eens voor wat voor vreselijks er wel niet allemaal kan gebeuren.’
Kom op. Ik snap dat je de millenials wat wilt bijbrengen aangezien ze deze periode niet hebben meegemaakt, maar deze verhalen kwamen pas na 2004. En waardoor, dat geef je niet aan. Nope, ligt allemaal aan de witten.
Je schrijft:
‘Er waren nog andere mensen waar je voor op moest passen: Duitsers. Zij hadden ons land bezet, de Joden vermoord en goede mensen doodgeschoten. Als een Mof je de weg vraagt moet je hem de andere kant opsturen was de algemene raadgeving. Ze deugen immers geen van alle.’
OMG….dus als ik ga janken over wat mijn betovergrootouders hebben gedaan in 1780 met de slaven dan mag dat wel, als wij 35 jaar na de oorlog nog een beetje judassen naar Duitsers dan mag dat niet?
En zelfs oppassen voor hen. Echt, wat een nonsens. Waarom zouden we voor hen moeten uitkijken? Wat is er mis met jouw ouders of omgeving dat je zo dacht?
Dan iets bla bla bla over eten bij Molukkers en dat je nooit daar kwam. Ik kom uit zuid-oost limburg, yep PVV/FVD city…maar ik was al beste maatjes met een Ambonese en surinamer in 1983. Jij dus niet.
Je schrijft:
‘Het is voor mij wel duidelijk dat gedurende de tijd van het van kind naar de volwassene een gif mijn hersenen heeft besmet. Oppassen, argwaan, verdacht, messentrekkers, kinderverkrachters, dieven, steuntrekkers, oplichters. Dit en nog veel meer, kleurden je jeugd en voedde je met een lelijk gif. Het blijkt een hardnekkig gif te zijn wat onder de naam ‘vooroordelen’ vele varianten kent.’
Wow, wat een kutgezin had jij. En in Amsterdam nog wel. Zit ik in Koempelgebied met mijn ouders als achterlanders en wordt beter voorbereid op de wereld dan jij.
Daarna heb je het nog over dat gif, gif, gif gif. Misschien moet je even pas op de plaats maken en bedenken dat anderen anders zijn opgevoed. Want dat gif had ik nog niet in die mate. Ja, misschien het gif van uitkeringstrekkers en meisjes nafluiters en van ruziezoekers. En hoe het toch kon dat ze in 1990 allemaal een mercedes hadden, maar geen werk. Maar dat dacht ik over al die witten ook.
Maar kwam dat door het gif wat in mij was gespoten, of doordat je opgroeit, indrukken in je opneemt en daar een oordeel over vormt. Een oordeel wat juist uit de media werd tegengehouden itt wat jij zegt dat het juist bekend gemaakt werd in die media. Het was toch juist allemaal fantastisch die nieuwe culturen, geuren, gebruiken etc.
Schaam jij je lekker dat je blank bent, dat je nederlander bent. Ik ben er trots op, we hebben altijd de poorten open gezet, iedereen ontvangen, mensen mochten zijn wie ze waren en nu, na 30 jaar na het verhaal van de SP (gastarbeider en kapitaal) dat de immigratie van moslims o.a. niet gaat lukken zijn we tot de conclusie gekomen dat het anders moet, dat het zo niet gaat. Dat de gevangenissen vol zitten, dan er veel meer fraude plaatsvindt etc. Mag het, dat we als vrij volkje iedereen willen helpen, maar dat dit stopt als het slechts van een kant komt en dat het juist nu slechter gaat dan 30 jaar geleden? Mag het, dat onze jeugd nu langzamer rechtser wordt? Dat juist die jeugd bang wordt voor verkrachtingen of messentrekkers, aangezien dat nu dde nieuwe realiteit is.?
ONDERZOEK:
En dan ga ik op onderzoek uit Peter, dan ga ik kijken wat het e.e.a. vandaan komt en dan vind ik jou op teh interwebs.
Sylvana Simons
De correspondent
Refugee lives matter
B. Obama
Bij1
en dan snap ik het peter.
Lees mijn stukje nog eens terug en zie hoe ik als extreem-rechts persoon toch de andere kant open laat en besnuffel. Dat ik kijk hoe het zit, verder dan mijn eigen bubbel en dat ik dit mis in jou stuk. Dat ik nu snap waarom peter.
Dat snap ik nog beter als ik verder ga lezen.
Peter Schrijft:
‘Ik ben het helemaal met de schrijver eens. Het vervelende is alleen dat de kaas in onze Hollandse koppen van het stroperige soort is en wij dus de veranderingen moeilijk kunnen volgen. Het zou al een heleboel schelen als het besef doordringt dat het niet goed is zoals het nu gaat. Dat besef door laten dringen kost tijd, overtuigingskracht, inlevingsvermogen, praatwerk en mededogen. Maar er is hoop. Het feit dàt er over gepraat wordt is al pure winst. Zwarte Piet is niet meer vanzelfsprekend. Hij moet zich verdedigen en wordt zo gedwongen na te denken over zijn keuze.
Sterkte en een hartelijke groet van deze blanke kaaskop-opa.’
Wow…moet ik hier nog wat over typen of bedenk je dit zelf? Van het stroperige soort nog wel. En als dit lees en bovenstaand bekijk wil jij helemaal verbinding. Je wilt alles projecteren op die vieze kaaskop die het probleem van alles is en ‘terreur’ uitoefent.
En als tip, hoe kom je ervan af. Leer eerst te accepteren dat dit gif in iedereen zit. Ik ga nu niet nog meer jij-bakken dat mijn surinaamse vriend of mijn abonese vriendin misschien wel dubbel zo racistisch zijn dan ik, maar accepteer dat iedereen dat heeft. Daarna, denk steeds na bij elke keer dat jou dat overkomt en kijk waar het vandaan komt en probeer het te begrijpen. Maar ga niet meteen een lekker stukje schrijven wat zo goed past bij jouw grachtengordelkamertje en wat jouw vrienden apprecieren, maar probeer eens echt HEEL eerlijk te kijken of het juist zo zwart wit is zoals jij denkt (of voordoet)
Laatste tip ter overdenking:
Ik zie nu dat jij een oude hippie bent (aanname, gezien jouw geschatte leeftijd). Hoe kun je nu, 40 jaar na dato, opeens op de hand zijn van de overheid en de multinationals? Hoe is dat zo gekomen dat jouw huidige mening mainstream is en de mensen die de overheid (of elite zo u wilt) aanvechten in een hoek drukt? Verwijt je nu niet de blanken, wat jij als hippie de overheid en jouw ouders verwijtte? Denk je daar wel eens over na? Denk je echt verder?
NB. Zie je: vanaf ONDERZOEK Doe ik precies dat wat jij doet, aannames, invullen en dan verwijten en oordelen. Op jouw leeftijd en met jouw ervaring had ik anders verwacht.
LikeLike
Dag David,
Allereerst dank ik je voor je reactie. Ik waardeer dat je er de tijd en moeite voor hebt genomen om te reageren. Je stelt een aantal vragen en ik zal proberen een aantal daarvan, zo goed als mogelijk is, te beantwoorden met aanvullende verklaringen en meningen. Let wel, het zijn mijn meningen, opmerkingen of verklaringen. Ik pretendeer niet de waarheid in pacht te hebben noch spreek ik voor iemand anders.
Het hele verhaal is een persoonlijk verhaal. Het gaat over mij en nogmaals, ik spreek niet voor anderen. Ik neem, als voorbeeld, het gedeelte over de Duitsers. Mijn ouders zijn de oorlog niet zonder schade doorgekomen en dat vertaalde zich in hun latere leven. De naweeën van die tijd hebben wij als kinderen gemerkt. Diepe haat, verdriet, gemiste kansen en de wetenschap dat er bepaalde zaken anders hadden moeten zijn, kan je niet altijd naast je neer leggen. Hun latere ervaringen dat er ook goede Duitsers zijn neemt het oorlogsleed niet weg. Het is voor mij dan ook volkomen logisch dat je als kind meegaat in de wereld van je ouders en dat er in het de verkeerde kant opsturen van naar de weg zoekende Duitsers, geen enkel kwaad stak. Integendeel zelfs. Natuurlijk hebben anderen hun eigen ervaringen maar dit zijn de mijne en vanuit deze heb ik het geschreven.
Het klinkt misschien een beetje vreemd voor iemand die geboren en getogen is in de Zaanstreek maar er was, tot ik een jaar of 14 was, nauwelijks contact met mensen van andere culturen. Opvoeding en leven gebeurde in de bubbel van ‘eigen’, veelal gelijkgestemde mensen. Dat was toen zo en de ‘ontdekking’ van de wereld vond pas plaats toen ik in Amsterdam naar school ging. Ik weet niet of het nu nog zo is maar toentertijd was voor elke Amsterdammer in mijn klas, iedereen die niet in Amsterdam woonde, een boer. Dat heb ik inderdaad zo ervaren en de ontdekking dat de wereld groter en mooier was dan het milieu waarin ik groot aan het worden was, bleek een fantastische ervaring te zijn.
Dat is mijn ervaring en zo zijn er talloze ervaringen op te schrijven van mensen die het allemaal anders hebben beleeft. Je kan er natuurlijk een waardeoordeel aan geven, het een kutgezin noemen bijvoorbeeld, maar zinvol lijkt mij dat niet. Het leven zoals het toen en daar geleefd werd, was nu eenmaal zo. Daar achteraf, mede met de maatstaven van nu, een oordeel over hebben is niet goed omdat het geen recht doet aan hoe men toen en daar leefde en dacht. Jouw ervaringen dat al die nieuwe culturen zo fantastisch waren kan ik helaas niet delen. In mijn omgeving, toen, werd er met argwaan naar al dat andere gekeken.
Ik zal de laatste zijn die ontkent dat er behoorlijke problemen zijn met integratie, de Islam, behandeling van asielzoekers etc. Daar is veel over te zeggen maar daar gaat dit stuk niet over. In het algemeen kan ik wel opmerken dat er in wederzijdse acceptatie nog veel te doen is. Zo vind ik bijvoorbeeld dat het weglaten van een kerstboom op een school omdat er andersdenkenden zijn, onzin. Je woont nu eenmaal in een land met een bepaalde cultuur en dan zijn er zaken die je moet accepteren. Heb je het graag anders, zorg dan voor een meerderheid. Zo werkt een democratie.
In het algemeen schaam ik mij niet een witte, of als je wilt een blanke Nederlander te zijn. Ik zie het als een privilege en besef heel goed dat het ook anders had kunnen zijn. Als kleurling in de westerse wereld wonen is niet altijd makkelijk. Regelmatig aangehouden worden omdat je in je, met moeite bij elkaar gespaarde Mercedes rijdt, is niet leuk. Stelselmatig afgewezen worden omdat je de sollicitatiebrief ondertekent met ‘Mustafa’, ook niet. Een buurt die stennis maakt omdat je eindelijk een huis tot je thuis wilt maken, is evenmin leuk.
Ik schaam mij als een stel idioten een vergadering met geweld verstoren. Als ik de ‘commentaren’ lees onder verschillende FB-berichten, als ik iemand hoor schreeuwen: ‘Ga terug naar je eigen land’ of als er gesproken wordt over ‘ons eigen volk’. Dan wil ik geen deel zijn van dat ‘eigen volk’ omdat het impliceert het alleenrecht te hebben over grond, gewas, gedachtengoed of cultuur. Dan schaam ik mij omdat in een land wat tot de rijkste ter wereld behoort, een geschiedenis heeft waaruit men veel kan leren en lang een veilige haven was voor iedereen die in nood zat, men zichzelf zo kan verlagen.
En ja, we hebben een stroperig soort kaas in onze koppen zitten. Opvallend genoeg wij niet alleen. Ook onze ‘nieuwe Nederlanders’ hebben er last van. Iedereen is goed in het traineren van zaken die eigenlijk anders zouden moeten zijn. Er wordt eindeloos gepraat, er worden argumenten gebruikt die nergens toe doen en alles wordt in het werk gesteld om maar niet tot een besluit te komen. En waarom? Angst voor veranderingen? Tradities die verloren gaan? Geloof wat ondermijnd wordt?
Om op je eerste vraag terug te komen: Wat wil ik met dit artikel bereiken. Misschien ontdekken of ik de enige ben die, in de omgang met mensen uit een andere cultuur, zo denkt. Het is per slot van rekening een persoonlijk verhaal. Meer is het niet. En misschien kan ik anderen laten ontdekken dat ze niet de enige zijn die dit als een probleem zien (en gezien de reacties is dat ook zo). Naar mijn mening is het geen instinct wat de mens nu eenmaal heeft. Dan zou iedereen het moeten hebben en dat is niet zo. Bovendien kan, nogmaals naar mijn bescheiden mening, noch scholing noch tijd een instinct verhelpen.
Het meeste is nu wel gezegd. Jouw aannames laat ik voor wat ze zijn. Ik schrijf dit immers niet uit verdediging maar uit verduidelijking en ik hoop dat ik daar een beetje in geslaagd ben.
Een vriendelijke groet.
Peter.
LikeLike
Opgegroeid net boven Eindhoven werd ik jaren later pas een wereldburger in de Bijlmermeer.
Als ongedoopte, ongelovige was ik altijd een buitenbeentje in het Rooms Katholieke dorp.
In de Bijlmermeer, eerst in Ganzenhoef en nu bij Kraaiennest, woon ik met mensen uit alle werelddelen.
De meest krankzinnige dingen gebeuren hier. Alle negativiteit wordt in het nieuws nog even extra aangezet.
Wat weinigen willen zien is dat er ook heel veel mooie en warme mensen wonen, leven en werken mijn woonwijk.
Jouw blogtekst begrijp ik en volg ik.
Vredelievende groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het een goed geschreven stuk Peter. Open en eerlijk. Wat ik persoonlijk erg leuk vind, is dat ik nu weet waarom mijn opoe indertijd zilverpapiertjes spaarde. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi jouw persoonlijke ervaringen en gedachten te lezen. Het negatieve van vroeger heb ik ook meegekregen, maar gelukkig relativeer ik en proef het ook in jouw verhaal.
LikeGeliked door 1 persoon
Een heel persoonlijk en eerlijk verhaal. Ik denk dat veel mensen van mijn leeftijd (61) zich hier in herkennen.
Over Zwarte Piet wil ik eigenlijk nog best iets zeggen: “Die echte Zwarte Piet vind ik gewoon veel leuker om te zien. Bovendien herken je niet de persoon onder die Piet. Als kind heb ik meegehuppeld met de Sinterklaasoptocht en kreeg ik van 1 Zwarte Piet alsmaar snoepjes. Dat bleek een bekende van mijn ouders te zijn. Ik herkende hem niet. Ik denk dat Roetveeg Pieten wel herkend worden en dat vind ik eigenlijk een beetje jammer.
LikeGeliked door 1 persoon
Een helder en eerlijk stuk, Peter. In de door jou beschreven gevoelens, herken ik veel van mijzelf. De negatieve aspecten, van de komst van de islam zijn een niet onbelangrijk aspect van de problematiek, maar daar hebben ook veel moslims zelf vreselijk veel last van. En inderdaad, dit laatste heeft eigenlijk niets te maken met hetgeen jou beschrijft in jouw blog.
LikeLike
Jou moet natuurlijk jij zijn 😉
LikeLike