Als ik het mij goed herinner begint het met een aanbod van Gerrit om de plastic beker van Jurgen nog een keer met fris, sprankelend water te vullen. Het was zwaar en zweettrekkend werk geweest en de vochtbalans moet natuurlijk in balans blijven. Maar Jurgen heeft genoeg gehad en ongevraagd deelt hij mee dat hij al zo veel water naar binnen geslokt heeft dat het vocht er ongebruikt weer uit zal komen.

Blijkbaar is deze opmerking voor de drie heren van 65+ de geheime code om hun wel en wee betreffende drinken en plassen met elkaar te delen. Binnen de kortste keren doen bekentenissen over het aantal keren dat ’s nachts de wc bezocht moet worden, de ronde. Die nachtelijke uitstapjes zijn natuurlijk uitermate vervelend maar het daarna niet meer in slaap kunnen komen is nog veel slimmer. Wakker blijven liggen en ten langen leste wéér moeten, overtreft menige nachtmerrie. Na het avondeten niet meer drinken is een oplossing maar tijdens een feestje of bij een avond met gezellig bezoek, is dat een schier onmogelijke opgave. Met gemengde gevoelens kruipt men dan ’s avonds in bed.

De prostaat blijkt ook een dankbaar gespreksonderwerp. Mattias meent dat hij, vanwege zijn enorme buik, wel plaats heeft voor 10 prostaten en hij begrijpt daarom niet waarom zijn bezoeken aan het, voor hem te kleine kamertje, steeds langer gaan duren. Gerrit heeft een keer, op aanraden van zijn vrouw, homeopathische pilletjes geslikt. Op dringend verzoek van zijn vrouw is hij daarmee ook weer gestopt. De bijwerking was zo’n overmatige ontwikkeling van gassen dat hij een riant inkomen kon genereren als hij in Slochteren op het net aangesloten zou worden.

Dan komt natuurlijk, onder heimelijk gegrinnik en met enigszins rode koppen, het door een arts laten onderzoeken van de prostaat aan de orde. Ik zal u de details besparen. Het moet wel netjes blijven.

Ik sta erbij en hoor het met verbazing aan. Dat drie ouwe kerels zo kunnen ouwehoeren. Plotseling valt het de drie op dat ik nog geen enkele bijdrage aan de conversatie heb geleverd. Verwachtingsvol kijken ze mij aan en met een mengeling van trots en sorry-jongens-gevoel deel ik mee dat ik ’s avonds in bed kruip, mijn ogen dicht doe en gewoon in slaap val om ’s morgens gewekt te worden door de wekker. Ik weet niet hoe ik hun gemompel moet beoordelen maar in een poging tot troost en er ook een beetje bij willen horen, deel ik mee dat ik, na zo’n lange nacht met alleen maar slaap, dan wel heel erg nodig moet…….

©peter gortworst / mrt 2016

foto: http://www.kadokoopjes.nl