De eerste auto’s leken op koetsen met een hulpmotor. De eerste motorfietsen op een fiets met hulpmotor en de eerste robot-ezels op ezels met een hulpmotor. Zie daar de ontwikkeling en het vernuft van de menselijke geest.

Nu kan ik mij bij de ontwikkeling van de auto nog wel wat voorstellen om iets te maken van een koets met een motor in plaats van een paard. Veel voorbeelden van hoe het anders zou kunnen waren er niet. In een koets passen een aantal mensen en als je die gemotoriseerd van plaats A naar plaats B kan transporteren is dat een hele prestatie. Dat de auto anno nu, nog steeds vier wielen heeft en een bakje waarin je kan zitten, is eigenlijk merkwaardig. We hebben voortgeborduurd op wat we kennen. We stoppen er meer techniek in, meer knopjes, meer comfort, meer luxe en veiligheid maar het blijft dat bakje met die vier wielen. Ik vraag mij af of dit nu de meest slimme manier van vervoer is en zonder twijfel ben ik daarin niet de enige. Er zullen, ergens veilig verstopt, vast wel technici bezig zijn om nieuwe vormen van vervoer te verzinnen. En als die er dan eindelijk komt zal het grootste probleem van de introductie de weerzin tegen het nieuwe zijn. We kennen de auto met vier wielen, de infrastructuur is daarop ingericht, wij zijn er op ingericht en iets wat misschien over het aardoppervlak zweeft en waarbij je zelf niets hoeft te doen, kan ons (nog) niet bekoren.

Zouden de hoge piefen van de Amerikaanse Marine dat ook gedacht hebben toen ze opdracht gaven voor het bedenken van een pakezel? Die hebben vast een keer bij elkaar gezeten toen er iemand op het idee kwam om een soort gemotoriseerde pakezel te maken voor onze jongens en meisjes in het veld. Het woord ‘ezel’ is blijkbaar blijven hangen en met een tunnelvisie van honderden mijlen is men daarop doorgegaan. En in een tijd waarin er wagentjes over de meest onherbergzame oppervlakten van planeten rijden, er voertuigen zijn die zonder moeite in het meest ruwe terrein vooruit komen, er dingen zijn die zowel rijden als varen, de gemiddelde motor minder lawaai produceert dan een grasmaaier, elektrisch voortbewegen steeds gangbaarder wordt, drones in de speelgoedwinkel te koop zijn, bestellen deze heren een gemotoriseerde pakezel.

Als ze 32 miljoen dollar en 2,5 jaar verder zijn hebben ze een pakezel die niet voldoet. De motor maakt te veel herrie en is dus voor de vijand makkelijk te lokaliseren, reparaties zijn moeilijk en inzetten bij patrouilles wil ook niet echt lukken. Dan wordt er nog eens 10 miljoen tegenaan gesmeten om de motor stiller te krijgen en het beest/apparaat minder kwetsbaar voor kogels te maken.

De plannen zijn in de ijskast gezet en dat is maar goed ook. Ik zou mij als soldaat met zo’n ding in de ploeg zeer ongemakkelijk voelen. Je loopt toch compleet voor gek met een dergelijke ezel achter je aan? Het ergste lijkt mij nog de wetenschap dat je daar met dat ding in je kielzog loopt omdat jouw superieuren zelf van die stomme, ongemotoriseerde ezels zijn.

©peter gortworst/jan. 2016